रासा
चढ्दो छ मात, बिहानै
गल्दो छ आँत, बिहानै ।
छोडी जानु छ सबै नै
छुट्दो छ साथ, बिहानै ।
देखिन्छ केवल कालो
पर्दो छ रात, बिहानै ।
सुक्दै छ त्यो बोट पनि
झर्दो छ पात, बिहानै ।
भागेर जाँदै छ ‘रासा’
बढ्दो छ घात, बिहानै ।
Facebook Comments Box
Similar Posts
आमा
डा. समीक्षा ढकाल आमा तिमी सृष्टिकी सर्जक मेरी एक…
गजल
निमेष निखिल (मकवानपुर, हेटौडा) काँडा पाएँ त के भो फूल…
गजल
कपिल ज्ञवाली ‘जिज्ञासु’ मृत्यु होइन जीवन रोजौँ, जहर उस्तै…
मेघको गर्जाइ
के.आर. खम्बु (भद्रपुर, झापा) हुरी चल्ला झैँ छ, पानी पर्ला…
दिनदिनै…
वासुदेव घिमिरे प्रेमको बाटो हिँड्नु छ मायाको साटो माया…
बदलेर कहाँ बदलिन्छ र ?
राकेश कार्की (लस एन्जेलस, अमेरिका) बदलेर कहाँ बदलिन्छ र…