रासा
चढ्दो छ मात, बिहानै
गल्दो छ आँत, बिहानै ।
छोडी जानु छ सबै नै
छुट्दो छ साथ, बिहानै ।
देखिन्छ केवल कालो
पर्दो छ रात, बिहानै ।
सुक्दै छ त्यो बोट पनि
झर्दो छ पात, बिहानै ।
भागेर जाँदै छ ‘रासा’
बढ्दो छ घात, बिहानै ।
Facebook Comments Box
Similar Posts
अनवरत युद्ध
प्रेमप्रसाद सञ्जेल उता मेसिनगनको धुवाँमा ऊ लड्छ ज्यानको बाजीमा…
त्यही भएर धर्ती
महेश प्रसाईं नेपथ्यता: विषाक्त जीवाणुनिसृत धुलो छ, धुवाँ छ, तुवाँलो…
रात बाक्लिँदै छ–पत्रपत्र
विश्व सिग्देल रात बाक्लिँदै छ–पत्रपत्र झ्याल खोल्छु तत्काल कुकुर…
छ मुक्तक
वीर उदास तामाङ (लोखिम, सोलुखुम्बु) १. नवजीवन उदाउने घाम…
सेतो गुलाव
सागर फुयाल चोटमाथी चोटथपी चोटको सीमा पुग्न प्रीयतमा मायालुको…
नयाँ वर्षको शुभकामना
भोगेन्द्र लिङ्देन नयाँ वर्षको बिहानीमा पूर्व क्षितिजमा उदाउने लालीमायुक्त…