रासा
चढ्दो छ मात, बिहानै
गल्दो छ आँत, बिहानै ।
छोडी जानु छ सबै नै
छुट्दो छ साथ, बिहानै ।
देखिन्छ केवल कालो
पर्दो छ रात, बिहानै ।
सुक्दै छ त्यो बोट पनि
झर्दो छ पात, बिहानै ।
भागेर जाँदै छ ‘रासा’
बढ्दो छ घात, बिहानै ।
Facebook Comments Box
Similar Posts
दसैँले गाउँ पाएन
टिबी कोइराला (गोरखा) तपाईंको गाउँलाई कस्तो छ कुन्नि ?…
पुराना घाउहरु
चन्द्रबहादुर लामा हरेक वर्षजस्तै यसपालि पनि आइपुगेको छ टुप्लुक्क भित्तेपात्रोको…
मौनता
बबिता मादेन (सिलगढी) एउटा बेरमाइलो साँझ म अनि मेरा…
तिमी र म
टेकेन्द्र चेम्जोङ तिमी तिमी कुरिरहेकी हौली देउरालीको ढुङ्गा भएर बगिरहेकी…
अपराजयी भीष्म
उपेन्द्र भट्टराई म अर्जुन होइन भीष्म हुँ, अपराजयी भीष्म, मृत्युलाई…
बदलाको भावना मनमा बोकेर भरेङ उक्लिरहँदा
मोहन दुवाल धोका दिन खोज्नेहरु बग्रेल्ती छन्; हेरिरहेको छु षड्यन्त्र…