डा. छायादत्त न्यौपाने
म एउटा रूख
मेरै जरा जरामा उभिएको
अग्लो शरीर मेरो
भित्र भित्र हिँडेका जराहरु
छरपस्ट गगनभेदी हाँगाहरु
हावासँग खेल्छन् पातहरु
नरम भुवाको स्वागत पाएर
उजेलिँदै मुस्कुराउँछ सगर
बास पाएर ढुक्क छ गिद्ध
म हरियाली थप्दै थप्दै
पात, फूल र भुवा लिन
वसन्त बोलाइरहन्छु
बस्,
म निर्बाध उभिइरहन पाऊँ
निरन्तर मेरै जरा र पातहरुसँग !
इन्दिरा चापागाईं मुनामदनकै अमरप्रेमको कहानी मन पर्छ गालामा तिम्रो…
रासा चढ्दो छ मात, बिहानै गल्दो छ आँत, बिहानै…
चूडामणि नेपाल ‘अकिञ्चन’ (मोरङ, विराटनगर) मुटुमा नेपाल शिरमा हिमाल…
भीष्म उप्रेती पहाडमाथि हरिया रूखहरुको फेदमा बसिरहँदा चिसो हावाले छोएजसरी…
उदय थुलुङ (मङपो, भारत) परापूर्व कालमा बुद्ध हिँडेको बाटो रे…
भगवानचन्द्र ज्ञवाली बाबु तिमी ! आफूलाई स्वार्थी नसम्झ, तिमी…
