गोलेन्द्र पटेल
(उत्तर प्रदेश, भारत)
उठ वत्स !
बिहानैदेखि
जिन्दगीको भारी बोक्नु छ
किसान हुनुको पहिलो सर्त यही हो ।
धान उब्जियो
प्राण उब्जियो
मुस्कान उब्जियो
पहिचान उब्जियो ।
र उब्जिँदै छ
भरोशाको किरण
बिहानबिहानै
हाम्रो चोइटिँँदै गइरहेको
खेतबाट ।
(हिन्दीबाट अनुवाद धीरकुमार श्रेष्ठ)
रुपेशकुमार सदाय यो बुद्धको युगमा शान्ति हराइरहेका बेला समानताको भुमरी…
सागर फुयाल (बर्लिन, जर्मनी) थाहा छ मलाई राम्रोसँग म लुटिएको…
योगेन्द्र तिमिल्सिना हेमन्त अनि शिशिर ऋतु कहीँ हिमपात, कहीँ…
पेशल आचार्य जान्नुभन्दा नजान्नु धेरै सुख बोधमा भन्दा अबोधमा धेरै…
इन्द्रकुमार श्रेष्ठ दुनियाँले भोगिरा’को दुःख देख्न सकूँ ती दुःखमा आँसु…
लक्षिमा उपाध्याय (विश्वनाथ, असम, भारत) चिन्तित मन निराश अनुहार आडभरोसा…
