डुकछिरिङ लेपचा
(मिरिक, डुपटिन, भारत)
मैले रोपेको गमलाको फूल कसैले टिपेछ
थाहै नपाई उसले अर्कैसित टाप कसेछ ।
कुरी नै रहेँ म प्रतीक्षामा ढलेछ मायाको घर
मौका छोपेर अर्कैले पस्किसकेको थाल लगेछ ।
रुप मात्रै होइन रूपियाँ पनि हेर्ने समय हो यो
असिम मायालाई उसले खेलौनासित साटेछ ।
कम खर्चमै थाहा पाएछ क्यारे धनको लगानी
त्यही धनको सहारा ली अर्कैलाई खुवाएछ ।
यादवप्रसाद कोइराला मन निर्बन्ध छ छिनमा अमेरिका छिनमा युरोप छिनमा…
सागर फुयाल बर्लिन, जर्मनी। सक्ने भए मान्छेले माथि पुग्न भर्याङ्…
विनोद खनाल पुगिन्न लक्ष्यमा छिटो घुमेर गइसकेपछि हुने छ फर्किन…
विनिशा सापकोटा मातृभूमिको स्नेहमा न्यास्रिएको मेरो मन जब छातीभरि प्रकृतिको…
नाकारा (खोटाङ) मलाई झोक चल्छ र खान्छु रक्सी ……
अमरजीत कौँके प्रेयसीजस्तै हुन्छे कविता केही क्षण ध्यान नदिँदा…
