सञ्जय सुमनका तीन कविता

सञ्जय सुमन
(वसन्तपुर ९, बगेवा, सर्लाही)

नक्सा

सरकार!
तिमीले हावामा
देशको नक्सा कोरिरहँदा
मैले जमिनमा कोरेको
मेरो आङको चित्र
हेर्दै थियो मेरो छिमेकीले
हावा चल्यो
मेरो आङमुनिको जमिन स¥यो
अनि नक्सा पल्टाएँ!

समानान्तर

मैले समुद्रलाई सोधेँ
‘तिमीलाई थोरै बगाएर
हलुका बनाइदिऊँ कि ?’
उसले मेरो आँखामा हे¥यो
मैले आँसु लुकाएँ !!

सुकुम्बासी

मैले थोरै जमिन मागेको थिएँ
अनि थोरै दाउरा–
खुट्टा टेक्न मिलोस्
चुल्हो बाल्न पुगोस् भनेर
सुनेर होला सायद–
आज म सुत्न मिल्ने गरी
जमिन खनिएको छ
अनि जल्न पुग्ने गरी दाउरा।।