गजल

रमेश प्रभात
(चितवन)

सकिएन फूलैफूलको हार चढाउन,
मन्दिरमा फूलको सट्टा झार चढाउन ।

डराएरै काटेको हुँ वर्षौंवर्ष मैले,
जान्दिनँ म खुकुरीमा धार चढाउन ।

हिजोआज जति बेला थाके जस्तो लाग्छ,
गाह्रो हुन्छ शिरमाथि भार चढाउन ।

साइकलमै बित्यो मेरो सिङ्गो जिन्दगानी,
कहाँ सक्छु तिमीलाई कार चढाउन ?

जति दुस्मन बने पनि आफ्ना छोराछोरी,
सक्दिनँ भो घरभित्र बार चढाउन ।